وداع با یاسمن باکویی؛ ستاره‌ای که جاودانه شد
یادمان یاسمن باکویی؛ ستاره‌ای خاموش‌شده در آسمان شریف
شاید نام یاسمن باکویی کتریمی همیشه در ذهن خانواده شریف و جامعه علمی ایران به عنوان نمادی از نبوغ، مهربانی و ایثار زنده بماند. یاسمن، دختری که با تلاش، استعداد و پشتکار، مسیر علمی را تا قله‌های رفیع دانش طی کرد و سرانجام، عزیزترین‌هایش را در راه میهن، از دست داد.
مسیر پرافتخار علمی و تحصیلی
یاسمن متولد اوایل دهه ۸۰ بود و از همان سنین نوجوانی، علاقه و استعداد بالایی در علوم پایه و مهندسی از خود نشان داد. او دوره کارشناسی خود را در دانشگاه الزهرا (س) گذراند و تحصیلاتش را بدون کنکور، به عنوان دانشجوی استعداد درخشان، در رشته مهندسی کامپیوتر – گرایش معماری دانشگاه صنعتی شریف ادامه داد.
یاسمن در سال ۱۴۰۲ وارد دوره کارشناسی ارشد دانشگاه شریف شد؛ دانشگاهی که همواره میزبان درخشان‌ترین ذهن‌های ایران است، اما این بار خودش به یکی از ستارگان بی‌بدیل این آسمان تبدیل شد. او جزو دانشجویان پرتلاش، بااخلاق و فعال دانشکده بود و همکلاسی‌هایش او را به خاطر اخلاق نیکو و پشتکار مثال‌زدنی دوست داشتند.
شهادت مظلومانه؛ جنایتی که فراموش نمی‌شود
در ۲۳ خردادماه ۱۴۰۴، هنگامی که خانواده یاسمن شب را آرام در خانه خویش می‌گذرانند، حمله هوایی رژیم صهیونیستی، خانه این خانواده دانشمند و شریف را آماج موشک‌ها قرار می‌دهد. در این جنایت وحشیانه، یاسمن، پدرش دکتر علی باکویی کتریمی (دانشمند هسته‌ای)، مادر و برادر کوچک‌ترش آرمین به شهادت می‌رسند.
شهادت این خانواده، نه تنها خانواده‌هایشان، بلکه جامعه دانشگاهی، علمی و مردمی را در اندوه فرو برد. این اتفاق تلخ، بار دیگر چهره خشن و غیرانسانی دشمنان را آشکار ساخت و یادآور ضرورت اتحاد و ایستادگی در برابر اینگونه جنایات شد.
دایی آتش‌نشان؛ قهرمانی از دل آوار
در میان این غم و اندوه، روایتی دلخراش اما پر از ایثار از مختار باکویی، دایی یاسمن و آرمین، منتشر شد. او که خود آتش‌نشان است، در همان ساعات اولیه حادثه خود را به محل رساند و با تلاش بی‌وقفه، در میان آوار و ویرانی، به دنبال یافتن پیکر پاک عزیزانش بود.
صحبت‌های او از سختی پیدا کردن تکه‌های پیکرها، از تلاش برای شناسایی و بازگرداندن تنها یادگاران عزیزانش، داغ دل همگان را تازه کرد و نشان داد که چگونه در سخت‌ترین لحظات، عشق و فداکاری می‌تواند از دل فاجعه سر برآورد. او قهرمانی بود که در اوج ناامیدی، امید را با یافتن و بازگرداندن عزیزانش زنده نگه داشت.
میراث یاسمن
یاسمن باکویی کتریمی، امروز نه تنها یک دانشجو، بلکه نمادی از نسلی است که با عشق به علم و وطن، زندگی کرد و در راه دفاع از ارزش‌ها، جان خود را فدا کرد. یاد او، تلاش‌هایش، و شجاعت خانواده‌اش، برای همیشه در دانشگاه شریف و در دل‌های ما زنده خواهد ماند.
روحش شاد و یادش گرامی باد.